پروفسور جیدیپ پرابهو از مدرسه بازرگانی قاضی کمبریج می‌گوید: تجربه و شیوه‌های قرن‌ها مردم بومی می‌تواند نوآوری‌های زیست‌فرهنگی را برای کمک به حل برخی از بزرگترین مشکلات جامعه آزاد کند.
یک مطالعه جدید که توسط پروفسور جیدیپ پرابهو از دانشکده بازرگانی قاضی کمبریج انجام شده است، می گوید که باید از دانش و شیوه های قرن قدمت بومی در سراسر جهان استفاده کرد تا “نوآوری زیست فرهنگی” را که می تواند به حل برخی از مبرم ترین مشکلات جامعه کمک کند، مورد استفاده قرار گیرد.
بسیاری از داروهای مهم از جمله درمان HIV (از یک گیاه گلدار بومی پرو) را می توان در چنین دانش بومی ردیابی کرد، و شیوه های کشاورزی بومی از کشت مخلوط گرفته تا برداشت آب باعث رشد سریع صنعت کشاورزی احیا کننده به ارزش 10 میلیارد دلار شده است. دلار در عین جداسازی کربن و افزایش تنوع زیستی.
تبدیل زیست کره و قوم کره برای حل مشکلات
با این حال مطالعه منتشر شده در مجله مدیریت نوآوری محصول نتیجه می‌گیرد که نوآوری‌های زیست‌فرهنگی دست‌نخورده زیادی وجود دارد که در تقاطع دو «دارایی» کلیدی رخ می‌دهد: زیست‌کره (مجموع کل اکوسیستم‌های بیولوژیکی) و قوم‌کره (مجموع کل دانش و تجربه بشر، بسیاری از آن‌هایی که در اختیار دارند. مردم بومی).
این مطالعه می‌گوید: «با توجه به تنوع زیست‌فرهنگی بی‌شمارشان، ما ادعا می‌کنیم که این دارایی‌ها دارای یک «ارزش گزینه» هستند که نشان‌دهنده پتانسیل نوآوری عظیمی است که می‌تواند برای حل چالش‌های جهانی مانند رشد اقتصادی آهسته، زوال زیست‌محیطی و نابرابری تبدیل، حفظ یا ساخته شود. .
شباهت بین نوآوری مقتصد و دانش بومی
Jaideep Prabhu، یکی از نویسندگان این مطالعه، استاد بازاریابی در دانشکده بازرگانی کمبریج قاضی، برای سال‌ها بر روی ابتکارات در کشورهای در حال توسعه که کاربرد عملی در کشورهای توسعه یافته دارند، از جمله 2 کتاب در مورد نوآوری مقرون به صرفه، یا استفاده حداکثری از منابع محدود، تمرکز کرده است.
جیدیپ می گوید: «پتانسیل دانش و تجربه بومی با نوآوری مقرون به صرفه به معنای پتانسیلی است که می توان و باید از آن بهره برد.» این مطالعه استدلال می‌کند که نظارت عمده‌ای در بررسی شیوه‌های بومی وجود داشته است و این منجر به پتانسیل استفاده نشده برای رسیدگی به جدی‌ترین و حل‌ناپذیرترین مشکلات جهان می‌شود.»
سه راه برای باز کردن ارزش از دارایی های زیست فرهنگی
این مطالعه می‌گوید که قوم‌کره و بیوسفر 4 ویژگی مشترک دارند – قابلیت، قابلیت، آسیب‌پذیری و جدایی ناپذیری – که می‌تواند ارزش جدیدی را از دارایی‌های زیست‌فرهنگی به 3 روش باز کند:
- نوآوری برای تبدیل یا باز کردن ارزش، مانند اینکه چگونه قبیله کانی در هند دانش سنتی خود از گیاه علفی Trichopus zeylanicus را به دارویی برای درمان خستگی و استرس تبدیل کردند.
- نوآوری برای حفظ یا محافظت از ارزش. این شامل همکاری بین ناسا و گله داران گوزن شمالی بومی برای مدیریت پایدار قطب شمال با ترکیب دانش پیچیده بومی با سیستم های اطلاعات جغرافیایی پیشرفته است.
- نوآوری برای ساخت یا بازیابی ارزش، مانند “کشاورزی آتش” برای مبارزه با اثرات مخرب آتش‌سوزی‌ها و در عین حال بهبود سلامت و بهره‌وری زمین.
چرا جوامع بومی باید به عنوان همکار فعال در نظر گرفته شوند
نویسندگان می گویند که مطالعات آکادمیک قبلی بسیاری در مورد جوامع بومی انجام شده است، اما متأسفانه پتانسیل نوآوری عظیم چنین جوامعی ناشناخته مانده است. این مطالعه می‌گوید: «محققان و متخصصان اغلب جوامع بومی را به‌عنوان ذینفع یا قربانیان منفعل کالاها، خدمات، فرآیندها و مدل‌های کسب‌وکار جدید، به جای اینکه پتانسیل آنها را به‌عنوان خالقان فعال (همکار) ببینند، در نظر گرفته‌اند. “این علیرغم تأثیر عمیق دانش آنها تا به امروز است.”