دولت‌ها و دیگر سیاست‌گذاران در سرتاسر جهان درگیر نحوه برخورد با افرادی هستند که نسبت به مواضع رسمی و دستورالعمل‌های طراحی شده برای رسیدگی به مسائل مهم اجتماعی بدبین هستند. این از مدت ها قبل در مورد تغییرات آب و هوایی وجود داشته است، و به عنوان تردید در واکسیناسیون زمانی که همه گیری COVID-19 در سال 2020 رشد کرد، مورد توجه قرار گرفت.
پژوهش‌ها مدت‌هاست که چنین تردیدهایی را با بی‌اعتمادی به دانشمندان در میان افراد جامعه مرتبط می‌دانند، در حالی که مطالعات دیگر نشان داده‌اند که از بین بردن نگرش‌های شک‌گرایانه که از نظر روانشناختی با انگیزه‌های روانشناختی ناشی از عواملی مانند سوگیری علیه نهادهای نخبگان یا نگاه محافظه‌کارانه به جهان هستند، دشوار است.
اما آیا می‌توان رویکرد مناسب‌تری برای رفع شک و تردید نسبت به پاسخ‌های اجتماعی به مشکلات بزرگ جهانی یا ملی وجود داشت؟
این تمرکز تحقیقات در گروه تحقیقاتی سیاست انرژی (EPRG) در مدرسه بازرگانی قاضی کمبریج توسط زینپ کلوو، همکار پژوهشی در EPRG، و دیوید رینر، استاد سیاست فناوری در کمبریج قاضی و دستیار مدیر در EPRG است. این تحقیق پیامدهای گسترده ای برای نحوه برخورد دولت ها و سایرین درگیر در پاسخ های اجتماعی با شک و تردید در میان شهروندان دارد.
زینپ می‌گوید: «تحقیق نشان می‌دهد که رویکردهای دیگری غیر از پرداختن به این مسائل به شیوه‌ای یکسان وجود دارد. شکاکان انواع مختلفی دارند، بنابراین این امر مستلزم استراتژی‌های متفاوتی است که هدف آن از بین بردن بدبینی است.
دیوید می‌افزاید: «این یافته‌ها می‌تواند به سیاست‌گذاران کمک کند تا استراتژی‌های هدفمندتری توسعه دهند و آنها را تشویق کند تا توجه بیشتری را بر روی گروه‌هایی متمرکز کنند که قابل اقناع هستند، به‌جای اینکه هر شکاکی را به عنوان یک توطئه‌گر ثابت در هر موضوعی در نظر بگیرند.»
تفاوت بین شکاکان تک موضوعی و شکاکان دوگانه
این تحقیق مبتنی بر تجزیه و تحلیل محرک‌های بدبینی نسبت به تغییرات آب و هوا و واکسیناسیون کووید-19 در اوج همه‌گیری در سال 2021 است. این در نظرسنجی از 8 کشور – استرالیا، برزیل، چین، هند، ژاپن، آفریقای جنوبی، اندازه‌گیری شد. بریتانیا و ایالات متحده – توسط شرکت نظرسنجی Ipsos Mori در یک روز، 22 فوریه 2021، زمانی که اکثر کشورها اولین موج همه گیری خود را تجربه کرده بودند، قرنطینه اعمال کردند و برنامه های ملی واکسیناسیون را آغاز کردند.
این تحقیق با تمایز بین افرادی که نسبت به تغییرات اقلیمی یا واکسیناسیون کووید-19 شک دارند، اما نه هر دو، و «شک‌گرایان مضاعف» که نسبت به تغییرات اقلیمی و واکسیناسیون شک دارند، زمینه جدیدی را ایجاد می‌کند. بیشتر شکاکان در دسته قبلی قرار می‌گیرند (شک‌گرایی نسبت به تغییرات آب‌وهوایی یا واکسیناسیون، اما نه هر دو)، و برای آن افراد، چنین شک‌گرایی به شدت با بی‌اعتمادی به دانشمندان دانشگاه مرتبط است. در مقابل، برای یک اقلیت تندرو که نسبت به هر دو بدبین هستند، چنین شک و تردیدی «به نظر می‌رسد که انگیزه یک ذهنیت شک‌گرایانه نهفته به دانشمندان باشد» – و این شکاکان دوگانه نه تنها به دانشمندان، بلکه به نهادهای اجتماعی و رسانه‌های گسترده‌تر نیز بی‌اعتماد هستند. مانند اخبار تلویزیون
در مقابل، شکاکان تک موضوعی عمدتاً بر بی اعتمادی به دانشمندان متمرکز هستند – این تحقیق نشان می‌دهد «افرادی که کاملاً به دانشمندان بی‌اعتماد هستند تقریباً 4 برابر بیشتر احتمال دارد که ضد واکسن باشند و 5 برابر بیشتر از شکاکان مضاعف به آب و هوا شک دارند».
اهمیت تمایز بین شکاکان برای سیاست گذاری
چرا این تمایز مهم است؟ این سیگنالی را به سیاست گذاران می فرستد که برای شکاکان «تک موضوعی» که اکثریت واضحی را در میان حواشی شکاک تشکیل می دهند، تلاش برای غلبه بر پیش بینی های منزوی شک – مانند ایجاد اعتماد به دانشمندان، حمایت اقتصادی و کمپین های اطلاعاتی – محتمل تر است. برای تقویت حمایت از سیاست های طراحی شده برای ایجاد پاسخ های اجتماعی برای کاهش چالش های جهانی.
این موضوع در مورد «شک‌گرایان مضاعف» صادق نیست – این تحقیق نتیجه می‌گیرد که «چنین راهبردهایی احتمالاً برای اقلیتی مهم از شکاکان تندرو که تردیدشان با جهان‌بینی شک‌گرایانه‌تر تعمیم‌یافته‌تر همراه است، بی‌اثر یا حتی معکوس خواهد بود». چنین افرادی تمایل دارند «بسیاری از ویژگی‌های شک‌گرایانه معمولی مانند بی‌اعتمادی زیاد به نهادهای اجتماعی و جهت‌گیری سیاسی راست‌گرا را داشته باشند، که (در مجموع) به جای بی‌اعتمادی خاص به دانشمندان، حاکی از یک ذهنیت شک‌گرایانه است.
چرا مردم نسبت به مسائل علمی بدبین هستند؟
تحقیقات قبلی توسط دانشمندان علوم اجتماعی دلایل متعددی را بیان کرده است که چرا افراد نسبت به موضوعات علمی بحث برانگیز شک دارند. این موارد عبارتند از:
- فقدان اطلاعات دقیق، معروف به “مدل کسری”
- انگیزه روانشناختی برای رد علمی که باورهای ایدئولوژیک از قبل موجود را به چالش می کشد – برای مثال، محافظه کاران سیاسی به دلیل بیزاری عمومی در میان محافظه کاران از دخالت دولت، به احتمال زیاد نسبت به تغییرات آب و هوا و واکسن ها شک دارند.
- تصورات مربوط به اعتبار منبع، که اغلب با دیدگاه‌های ایدئولوژیک مانند دیدگاه‌های توطئه‌آمیز و پوپولیسم، و بی‌اعتمادی مرتبط با نهادها و نخبگان مرتبط است.
دلایلی که چرا بی اعتمادی به دانشمندان ممکن است باعث ایجاد شک و تردید در مورد تغییرات آب و هوا و واکسیناسیون کووید-19 شود، شامل ماهیت پیچیده هر دو موضوع است که درک کامل آن را برای غیر دانشمندان دشوار می کند و هزینه های اجتماعی (از جمله هزینه های مالی و تغییرات رفتاری) مربوط به کاهش آن. از این مسائل
به شرکت ها، اخبار تلویزیون و گرتا تونبرگ اعتماد کنید
نظرسنجی هایی که ستون فقرات تحقیق را تشکیل می دهند از پاسخ دهندگان خواسته شد تا اعتماد خود را به دانشمندان دانشگاه به عنوان بخشی از یک سوال گسترده تر ارزیابی کنند که همچنین اعتماد به موسسات و بازیگران از شرکت ها گرفته تا سازمان های غیردولتی محیطی و اخبار تلویزیونی را بررسی می کند. همچنین از آنها خواسته شد تا میزان اعتماد به منابع خاص، از جمله شرکت‌های نفت و گاز، صلح سبز، گرتا تونبرگ و رسانه‌های اجتماعی را ارزیابی کنند.
در میان یافته‌ها: در حالی که بسیاری از پاسخ‌دهندگان درجاتی از شک و تردید نشان دادند (35٪ تغییرات آب و هوایی را یک تهدید بزرگ برای کشور خود نمی‌دانستند، و 17٪ در صورت ارائه واکسن کووید-19 بعید بودند که واکسن کووید-19 مصرف کنند)، فقط یک اقلیت بسیار کوچک ( 1.4٪ بدبینانه ترین پاسخ را نسبت به هر دو موضوع انتخاب کردند – حتی در ایالات متحده، تنها 4٪ نسبت به هر دو موضوع شک داشتند و آن گروه کمتر از 2٪ از نمونه در هفت کشور دیگر بود. به طور مشابه، کمتر از 5٪ از پاسخ دهندگان در 6 کشور به طور کامل تهدید تغییرات آب و هوا را رد کردند (استرالیا با 9٪ و ایالات متحده با 14٪ بالاتر بودند).
چگونه آموزش و دانش انرژی بر اعتماد تأثیر می گذارد
این تحقیق همچنین نشان داد که شک و تردید با آموزش، دانش علوم انرژی و مسئولیت درک شده برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی رابطه معکوس دارد. و ترجیح احتیاطی برای حل مشکلات اجتماعی، و در مقابل، بیشتر در میان مردان و افرادی که به تلویزیون بی اعتماد هستند و با حق طیف سیاسی همذات پنداری می کنند.
زینپ و دیوید همچنین دیدگاه‌های مربوط به مسائل اقتصادی را مورد بررسی قرار دادند و دریافتند افرادی که اولویت کاملی به اقتصاد در زمینه کاهش تغییرات آب و هوایی یا کووید-19 یا هر دو می‌دهند، به طور قابل‌توجهی به دانشمندان بی‌اعتماد می‌شوند.
محدودیت های نمونه در مطالعه شک گرایی
محققان به 2 محدودیت مهم در نمونه مطالعه خود اشاره می کنند:
- پاسخ دهندگان در اقتصادهای نوظهور از مراکز شهری استخدام شده اند، بنابراین نظرات شهروندان روستایی ممکن است به طور دقیق منعکس نشود.
- به دلیل حساسیت های سیاسی از پاسخ دهندگان چینی در مورد دیدگاه های سیاسی سوال نشد.
هشدار دیگر این است که نظرسنجی‌ها فقط می‌توانند یک عکس فوری ارائه دهند، بنابراین سؤال در مورد واکسن‌ها در زمانی که تقریباً هیچ‌کس واکسن کووید-19 را دریافت نکرده بود و زمانی که بسیاری از اقتصادها قفل شده بودند باید از نظر اعداد خاص با احتیاط برخورد شود، اما همانطور که زینپ خاطرنشان می‌کند: “در حالی که اذعان می کنیم که این زمان مخصوصاً غیرعادی بود، ما انتظار داریم این یافته که شکاکان مضاعف بخش کوچکی از مجموع شکاکان را تشکیل می دهند قوی باشد و انتظار داریم که این یافته به موضوعات دیگر نیز تعمیم یابد.”
علاوه بر این، همانطور که دیوید نتیجه می گیرد: «تعریف همه شکاکان به عنوان توطئه گران جبران ناپذیر، هم معکوس و هم نادرست است. اکثر شکاکان آب و هوا خیلی نگران مصرف واکسن نیستند و بالعکس. بیشتر شکاکان شکاکان تک موضوعی هستند و باید درگیر جزئیات موضوع باشند، که بدون شک چالش برانگیز خواهد بود، اما آنها برای اینکه شک اساسی‌تر و همه جانبه‌ای را که در بین شکاکان دوگانه می‌یابیم از خود نشان ندهند. به همه نهادهای اجتماعی و رسانه ها تعمیم می یابد.»