مطالعه ای که در مدرسه کسب و کار قاضی کمبریج انجام شده است نشان می دهد که افرادی در کشورهای در حال توسعه که اجاره می دهند به جای اینکه صرفاً در محل مغازه خود زندگی کنند، به احتمال زیاد در نوآوری های بازاریابی سرمایه گذاری می کنند.
جامعه جهانی «کارآفرینان خرد» به دور از خرد است. بیش از 70 درصد از کسانی که در جنوب صحرای آفریقا و آسیای جنوبی امرار معاش می کنند، خوداشتغال هستند، اکثر آنها کارآفرینان خرد هستند که 5 نفر یا کمتر را استخدام می کنند و بر اساس برخی تخمین ها بیش از نیمی از فقرای جهان از طریق فروش کالا و کالا امرار معاش می کنند. خدمات از این طریق
این مشاغل غیررسمی و نامطمئن هستند که دارای پیامدهای سیاسی عمده ای هستند: جهان عرب در سال 2010 به دنبال خودسوزی یک فروشنده فقیر میوه و سبزی تونسی در اعتراض به رژیم وقت این کشور دچار تشنج شد.
با این حال، شیوه های بازاریابی این صدها میلیون نفر به ندرت مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است، زیرا تحقیقات بازاریابی به جای آن بر کشورهای توسعه یافته با اقتصادهای پیشرفته متمرکز شده است.
ارتباط بین حقوق مالکیت و عملکرد کسب و کارهای کوچک
یک مطالعه جدید که در مدرسه کسب و کار قاضی کمبریج با هم نویسندگی شده است، با ایجاد پیوندی بین حقوق مالکیت و نوآوری بازاریابی و عملکرد این تعداد زیادی از شرکتهای کوچک، به این شکاف دانش پرداخته است.
مطالعه در مجله علم بازاریابی می یابد که کسانی که اجاره ساختمانهای آنها و بنابراین دارای ثبات خاصی هستند، نسبت به کسانی که صرفاً «دارای» یا «سکونت دارند» و حقوق مالکیت کمی دارند یا اصلاً حقوق مالکیت ندارند، احتمالاً در حوزههای بازاریابی کلیدی مانند محصول، قیمت و تبلیغات نوآوری میکنند. چنین نوآوریهای بازاریابی که برای متمایز ساختن شرکتها از رقبا و افزایش سود طراحی شدهاند، شامل تقسیم بستهای از کالاها، کاهش استراتژیک قیمت و نمایشهای درون فروشگاهی برای افزایش فروش است.
این مطالعه نتیجهگیری میکند: «خطر سلب مالکیت مرتبط با مالکیت منجر به نوآوری در شیوه بازاریابی کمتر و عملکرد ضعیفتر میشود».
چرا یافته ها برای جوامع در سراسر جهان مهم هستند
یافته ها در درک شرکت در جهان در حال توسعه مهم هستند. اکثر زاغه های شهری در شهرهایی از کلکته گرفته تا قاهره تا کیپ تاون از چنین مالکان یا ساکنانی تشکیل شده اند که حقوق رسمی کمی نسبت به زمینی که در آن زندگی می کنند و کسب و کار خود را اداره می کنند.
این مطالعه میگوید: «خطر ورود بولدوزرها بدون اطلاع کمی برای صاف کردن فروشگاه او در فهرست نگرانیهای یک بازاریاب در یک کشور توسعهیافته نسبتاً پایین است». در مقابل، چنین خطراتی برای بسیاری از کارآفرینان خرد در بازارهای نوظهور که حقوق رسمی کمی در مورد اموالی که از آن کار می کنند دارند، اصلا غیرقابل تصور نیست.
اجاره نامه برای کسی که خیلی کم دارد بسیار مطمئن به نظر می رسد
و در حالی که ممکن است اجاره یک فروشگاه برای مردم کشورهای توسعه یافته که دارای مالکیت گسترده هستند چندان امن به نظر نرسد، تمایز بین اجاره و مسکن تفاوت بزرگی برای یک مغازه دار در یک کشور فقیر ایجاد می کند.
Jaideep Prabhu، یکی از نویسندگان این مطالعه، استاد بازاریابی در دانشکده بازرگانی Cambridge Judge، میگوید: «مولدترین دارایی یک کارآفرین خرد محل فروشگاه آنها است، و شخصی که چنین مکانهایی را اجاره میکند میتواند احتمال از دست دادن آن دارایی را با پرداخت به موقع اجاره کاهش دهد. در بسیاری از کشورهای در حال توسعه، کسانی که در اماکنی زندگی میکنند – چه متعلق به دولت باشد و چه متعلق به شخص ثالث – نمیتوانند در شرایط مختلف از جمله توسعه اموال، بدون اطلاع یا اطلاعرسانی ناچیز از مصادره مالکیت جلوگیری کنند.»
تمرکز بر محله فقیر نشین قاهره و قانون استفاده از زمین در مصر
این مطالعه بر زاغه بزرگ قاهره ازبت خیرالله متمرکز است که در اوایل دهه 1970 در دو کیلومتر مربع زمین ساخته شد و محل زندگی 650000 نفر است که عمدتاً مهاجرانی از مصر علیا و منطقه دلتا هستند. در میان نمونه مورد مطالعه، زنان 60 درصد از کل جامعه را تشکیل می دهند و 52 درصد آن را تکمیل نکرده اند. محققان از تغییر قوانین حقوق مالکیت در مصر برای کمک به تعیین اینکه آیا یک کارآفرین خرد در محله فقیر نشین قاهره اجاره دهنده است یا هر نوع حقوق مالکیت دیگری دارد، استفاده می کنند.
این مطالعه با پیشنهاد میکند که دولتها در کشورهای در حال توسعه برنامههای اجاره خلاقانهای را ارائه میکنند، زیرا آنها به مسائل عمیقتر پیرامون حقوق مالکیت رسمی میپردازند. کارآفرینان خرد نه تنها کسبوکارهای کوچک را اداره میکنند، بلکه بخشی از زنجیرههای تامین برای شرکتهای بزرگتر هستند، بنابراین افزایش بهرهوری و سود کارآفرینان خرد در جاهای دیگر «اثرات موجی سودمندی» دارد.